Stille kracht
Onlangs heb ik het boek met de titel Stil van Susan Cain gelezen. Het gaat over de kracht van introvert zijn in een maatschappij waar extraversie als de norm beschouwd wordt. Minstens een derde van de mensen is introvert. Zelf heb ik me jarenlang extraverter voorgedaan dan dat ik was. Vooral op het werk in commerciële rollen. Nu beschouw ik mijn introversie als mijn stille kracht en durf ik mijn authentieke zelf meer te zijn.
Introverten luisteren liever dan dat ze praten. Ze vinden graag nieuwe dingen uit en creëren, maar pitchen liever niet hun eigen ideeën. Daar loop ik ook tegen aan. Ik ‘moet’ mezelf en mijn product ‘verkopen’. Bovendien zat mijn straalangst in de weg. Na dit boek gelezen te hebben denk ik dat met mijn introversie bepalender is. Ik kan ‘me, myself and I’ wel pitchen, maar ik doe het niet graag… (overigens wél een ander!).
Een idee wat ik hier wel graag wil pitchen is mijn overtuiging dat iedereen in huis of nog liever ‘thuis’ tot zichzelf moet kunnen komen. Thuis is als het goed is een veilige haven waar je kunt ontladen én opladen. Waar je in je eentje rust en stilte vindt en je terug kunt trekken om je eigen ding te doen (vooral als introvert). En waar je ook samen kunt zijn en de interactie opzoekt met bijvoorbeeld andere gezinsleden en je dierbaren.
Waarmee zou jij rekening kunnen houden in je relatie(s) met introverten? De verschillen t.o.v. extraverten zorgen namelijk letterlijk en figuurlijk nogal eens voor kopzorgen. Ik spreek uit ervaring. Mijn ex (geen extravert overigens) had lange tijd zowel radio als TV tegelijk aanstaan in de woonkamer. Na een dag werken kon ik zo niet ontladen én opladen voor de volgende werkdag. Ik snakte zó naar rust…
Extraverten en introverten laden dus verschillend op en ontladen op een andere manier. Hun breinen werken zelfs anders wat met dopamineverwerking te maken heeft. Het draait om een ding: wat jou energie kost en oplevert. Iets om rekening mee te houden in je omgeving. Wat zijn nou de verschillen tussen deze twee types? Een veel gebruikte omschrijving is:
* Extraverten zijn doeners, ‘opgewekte’ mensen (energiek, actief en snel verveeld), de daadkrachtige mens, de practicus, laagreactief (veel stimuli nodig).
* Introverten zijn denkers, ‘intelligente’ mensen (sensitief, fantasierijk en melancholiek), de beschouwelijke mens, de theoreticus, hoogreactief (weinig stimuli nodig).
De auteur voegt daar nog veel meer kenmerken aan toe maar bovenstaande stereotypering is wel duidelijk om je er een beeld bij te vormen. Weet jij al tot welke categorie jij, je collega en/of je partner behoort? Weet jij waar je in huis of op je werk tegen aan loopt qua frustratie? Ik wel… Ik heb jaren in kantoortuinen gewerkt, die de productiviteit verlagen en de geheugenfunctie verslechteren. Not my cup of tea!
Waarom schrijf ik hier over? Als interior designer ontwerp je voor verschillende type mensen: introvert & extrovert. Voor mensen die alleen wonen, samenwonen, kinderen en/of huisdieren hebben, gezond of ziek zijn, rijk of minder bedeeld zijn. Je hebt niet alleen met de omvang van de woning en de te ontwerpen ruimte(s) te maken. Juist met allerlei type mensen en hoe zij de interactie met anderen én met de ruimte(s) willen.
Een introvert heeft zogenaamde ‘herstelhoekjes’ nodig. Een plek met privacy, zoals je eigen slaapkamer, waar je op adem kunt komen na verblijf in een drukke ruimte. Of dit nou op je werk of thuis is. Terugtrekken op het toilet (wat op het werk nogal eens gebeurd door introverten!) zou bij een goed (kantoor)ontwerp niet nodig hoeven zijn. Een prikkelvrije of -arme ruimte is zó gemaakt. Vermijd daarbij ook kantoortuinen…
Naast een goed ontwerp is rekening houden met elkaar belangrijk. Extraverten mogen beseffen dat introverte mensen, die vaak oppervlakkigheid lijken te minachten, het soms prettig vinden om meegevoerd te worden naar luchthartiger sferen. En introverten, die soms denken dat ze zeuren vanwege hun geneigdheid tot probleemgesprekken, mogen beseffen dat zij anderen de veiligheid bieden om een serieus gesprek te voeren.
Ik omarm ieder menstype en kan daar erg van genieten. De verschillen verrijken juist. Graag verwijs ik nog naar het boek Stil en de wereldberoemde TED-talk van de auteur. Ik hoop dat je van bovenstaande iets opsteekt en rekening houdt met het andere type. Zeker in deze (corona) tijd, waar je wellicht thuis meer op elkaars lip zit is respect en ruimte geven aan elkaar nodig om samen door een deur te kunnen blijven gaan.
Mijn deur staat open voor een gratis intake. Jouw deur ook voor mij? Mijn stille kracht gebruik ik onder meer om ruimtes te ontwerpen met een touch of #quietelegance. Kijk maar eens in mijn portfolio of dat je aanspreekt.
Patrice